अडिवाळ

निज काया सोडूनी
होऊ कशी मी गाय,
त्या ईवल्या वासराची
होऊ कशी मी माय ?

पोरके वासरू त्याच्या
मना मोठा क्षीण,
नाळ तुटताच गेली
ओली  बाळंण्तीण ।

आभाळमायेचा पान्हा
पुन्हा पुन्हा दाटून,
तो पान्हा बरसून
गेलं पिल्लू गारठून ।

ओल्या वासराचा,
ओला थरकाप
गाईच्या बाळाला,
कावळीचा ही शाप ।

उबदार अंगधार
ओठी येणार कोठून?
पाठीवरील चिलटे
कोण घेईल चाटून?

साऱ्यांना दूर सारीते,
होवुनी अडिवाळ
कशी देऊ मी त्याला,
कूस लडिवाळ ?

 - अनुबंध