जगा समजण्या आयुष्य सरले,

                  मज समजणारे मिळाले न कोणी.

लोक कित्येक  भेटले परी,

                   माणुस  मिळाला ना कोणी.

चहुकडे मुखवट्यांचा बाजार भरला,

                 ईथे खऱ्यास किंमत देई  न कोणी.

सारा भावनांचा खेळ मांडला,

              स्वप्नीच्या प्राजक्तास विचारे न कोणी.

दुःखाची आज मैफिल भरली,

            सुखाचा मारवा आळवावा कोणी.

तरी वाटते शल्य हे  न सरावे कधी,

           आयुष्याअंती सोबती असावे कुणीतरी.