तोडोनी नाळ उरिची , हृदय कठोर केली ,
जन-मनातील सारी , नाती पुसून गेली .....
ठरवून ठेवतो दूर, त्या जुन्या आठवांना ,
परी , अचानकं येती डोळे पाणावूनीं .....
माध्यानं सरली अनं , आयुष्य उतारावरं ,
बघतो वळून , कोणी सादवेलं का मागुनी ....
गोष्टी व्यावहारीक , न एकल्या कोणी ,
रुजलेली बिजे , कोणी घेतली परतोनि.....
उमजले उशीराचं जरां , परी मी आनंदडोही ......,
प्रत्येक रक्तं-मांस पेशीत , सहवास तुझाच आई..............