दुःख माझे
मी सांगू कसे कुणाला दुःख माझे
सोन्याहुनी पिवळे पिवळे दुःख माझे
काळवंडलो खुप या वेदनांनी आता
तरीही गुलाबी गुलाबी दुःख माहे
सांधू कुठवर आता आभाळ फाटलेले
मातीतून रुजते हिरवे हिरवे दुःख माझे
सुखासाठी लपेटू किती अंधाराला आता
पेटतेच सकाळी सकाळी दुःख माझे
घेत घेत आधार, आधार कुणाचा झालो
ती पारंबी पारंबीच आता दुःख माझे
स्मरते कधी कधी मला माझीच बोबड बोली
झुरते तेव्हा लडिवाळ लडिवाळ दुःख माझे
-उद्धव कराड (मो. नं. ९८५०६८३०४५)
मु. जळगाव, ता. निफाड, जि. नाशिक.
