लॉकडाऊन माझ्यात आहे, मी लॉकडाउनमधे नाही

लॉकडाऊननी सगळीकडून बांधल्यासारखं झालंय.  
देह, मन आणि काल सगळं बंदिस्त झालं ! 
मन धावेना, पोलिसांच्या दहशतीनं शरीर जखडलं आणि काल एकाजागी थांबला. 
मृत्यूच्या भीतीचं पराकोटीचं थैमान ! मन रमवायचे सर्व उपाय निरर्थक आणि निरस झाले. प्रत्येक शक्यता जन्मताक्षणी संदेहयुक्त झाली.
सगळ्याचा परिणाम शेवटी श्वासावर झालाच ! 
श्वास अवरुद्ध झाला. काहीही होऊ शकत नाही आणि कोणताही प्रयत्न करणं व्यर्थ वाटायला लागलं. 
 लॉकडाऊन पुन्हा वाढला ! 
उरल्यासुरल्या आशा संपल्या. जबरदस्त गर्तेनं सारं अस्तित्व घेरलं.
हाच निर्वाणीचा क्षण होता ! 
आपल्याला देह नाही, तस्मात मृत्यूही नाही आणि श्वासावर आपलं काहीही अवलंबून नाही. 
आपण कायम सर्वव्यापी, अनिर्बध, मुक्त स्थिती आहोत. 
लॉकडाऊन आपल्यात आहे, आपण लॉकडाऊनमधे नाही. 
तो सिद्ध झाला !