आपला लेख वाचण्याआधीच 'चांदणी नावाची बहुशः मद्यपान करण्याची सार्वजनिक जागा' या चित्रपटाद्वारे प्रसिद्धीझोतात आलेले 'मराठी' चित्रपट दिग्दर्शक श्री.मधुर भांडारकर यांची 'पान तीन, संयुक्त समुदाय आणि वहातूक बावटा' या त्रिसूत्रीचे परीक्षण वाचत होतो. वृत्तपत्रव्यवसाय आणि विशेषतः समाजाच्या विविध थरांतील लोकांनी 'रात्रीच्या प्रहरात अन्न, पेय आणि नृत्य यांचा एकत्रितरीत्या घेतलेला आस्वाद' - समाजातील ढोंगीपणा आणि खोटारडेपणा यांचे प्रभावी चित्रण 'पान तीन' या चित्रपटात केले आहे. 'संयुक्त समुदाय' या चित्रपटात श्री. भांडारकर यांनी व्यवसायाचे बहुपेडी विश्व आणि त्यात बळी पडणारी सामान्य माणसे या कथासूत्रावर बेतलेली एक व्यथित करणारी कहाणी कथन केली आहे. 'वहातूक बावटा' या चित्रपटात बावट्यावर सटरफटर काम करणारी, भीक मागणारी, चोऱ्या करणारी माणसे, त्यांचे गुन्हेगारी विश्वाशी- विशेषतः 'खालच्या जगाशी' असणारे लागेबांधे, तिथे व्यवसाय करणाऱ्या अखंडसौभाग्यवती महिला (वीरकर शब्दकोशात सदरहू शब्दाचा एक अर्थ xxxविक्रय करणारी स्त्री असाही दिला आहे) यांना - म्हणजे या विषयांना- हात घातला आहे. तुमच्या लेखातले इतके सगळे मराठी वाचल्यानंतर 'पान तीन' आणि 'संयुक्त समुदाय' मधील आंग्लाळलेले संवाद आठवून तोंड पानात चुना अधिक झाल्यावर होते तसे झाले. तुमच्यासारखेच 'शुद्ध तुपातली मराठी - कोठे मिळेल? कोठे मिळेल?' असे ओरडावे असे वाटू लागले. पण जागृतावस्थेत असल्याने तसे करता आले नाही!
लेख आवडला.