पुलस्ति,

मला गझल ऍबस्ट्रॅक्ट वाटली. समज़ून घेताना 'प्रयत्न करावा लागला'. थोडक्यात सांगायचे, तर शेर आणखी स्पष्ट करता येण्यासाठी बराच वाव आहे किंवा गझलेत आलेले संदर्भ, रूपके यांसंबंधीचे माझे ज्ञान तोकडे आहे. दुसऱ्या शेरातून फुलपाखरू/पतंगासारखे काहीतरी पुसटसे दिसले नि त्यांची सुरवंटांशी लिंक लागली, पण अर्थ नीट लागला नाही. तीच गोष्ट संकल्प सोडणे आणि मंत्रघोष चालू असणे यांच्यातल्या संबंधाचा विचार करताना ज़ाणवली.

कळती तुम्हास सार्‍या खाणाखुणा इशारे
ऐकू कसा न येई मग कंठशोष त्यांचा?

हा शेर खूप आवडला. वाचकांच्या कल्पना आणि विचारांना वाव ठेवल्याने आणि/किंवा बऱ्याच संदर्भांमध्ये एकत्र लागू होत असल्याने

समजून कोण घेते कोणास आज येथे
माझ्यावरी तरीही आहेच रोष त्यांचा!

हा शेर त्यातल्या त्यात सोपा वाटतो आहे.

पुढील लेखनासाठी मन:पूर्वक शुभेच्छा.