मृण्मयीताई,
कविता वाचून डोळ्यांसमोर अक्षरशः चित्र उभे राहिले.

फिरून आला ऋतू धरेच्या समर्पणाचा
पतिव्रतेचा टिळा कपाळी उगाच नाही

या ओळी तर अप्रतिम आणि उंची गाठणाऱ्या.

--अदिती