माझा एक अनुभव सिऍटल मधला!

 सिऍटल मध्ये मायक्रोसॉफ़्टच्या कॅंपस पासून काही अंतरावरच असलेल्या बेलव्यू नावाच्या भागात राहत होतो. संध्याकाळी ऑफ़िसमधून आल्यावर मी आणि सौ या परिसरात एक फ़ेरफ़टका मारत असु. शक्यतो चालतच. पण अगदीच कंटाळा आला तर गाडीतून चक्कर असायची. तर असंच एकदा गाडीतून परतीच्या मार्गावर होतो. वेगमर्यादा २० मैल असावी. अंधार होता. गर्द झाडी असलेल्या फ़ुटपाथवर चिटपाखरूही नव्हतं. काहितरी चमकलं म्हणून फ़ुटपाथकडं लक्ष गेलं. बुरखा/पायघोळ काळं वस्त्र घातलेली एक तरुणी समोरुन (२-३ मीटर अंतरावरून) येताना दिसली. ती चमकणारे बूट घातलेल्या एका मेक्सिकन टाईपच्या तरुणापाठोपाठ चालली होती. तो असा हलत डुलत चालत होता आणि ती अगदी शांतपणे चालत होती. काय प्रकार आहे ते नीट पाहता येईल म्हणून मी गाडी त्यांच्याजवळ पोचल्यावर उजव्या बाजुच्या खिडकीतून निरखून पाहिलं. आणि चक्क ती स्त्री तिथे नव्हती! तो मेक्सिकन तरुण एकटाच चालत होता. मी अचंब्यानं बायकोला विचारणार एवढ्यात बायकोनंच मला विचारलं. "पाहिलस का?" 
मी काहीही न सांगता "काय झालं", असं तिला विचारलं.
तिच्या मते - तिनं काहितरी चमकलं म्हणून फ़ुटपाथवर पाहिलं. तर तिला मेक्सिकन तरुण आणि त्याच्यामागे एक बुरख्यासारखं वस्त्र परिधान केलेली स्त्री दिसली. पण तिच्याकडं नंतर गाडीजवळ आल्यावर पाहता येईल, असा विचार करून सौ. नं लक्ष त्या चमकणाऱ्या बुटांकडं वळवलं. आणि तिच्याही बाबतीत तेच झालं. गाडीजवळ आल्यावर तिलाही फ़क्त तो मेक्सिकन तरुणच दिसला. ती स्त्री नव्हती त्याच्यामागे.
मीही असंच पाहिलं हे सांगितल्यावर आम्हा दोघांनाही धक्का बसला. हे सगळं अगदी २ मिनिटांत झालं पण कायमचं लक्षात राहिलं.