सर्वांचे सप्रेम आभार.

प्रदीप, छा चा एक नवा शिष्टाचार शिकविल्याबद्दल खास आभार.

चहापानाच्या निमंत्रणाबद्दल 'सहाजिक' आभार :)

मी नेहेमी जातो ते चावज्झौ शहर हे चीनीमातीचा गाव म्हटले तर अतिशयोक्ती ठरु नये. चीनी मातीच्या प्रसाधन वस्तु, चहा संच, मेजवानी संच, अनेक अप्रतिम बाहुल्या, खेळणी, नक्षिदार भांडी, लाकडी आधारावर उभ्या करायच्या वा टांगायच्या अप्रतिम चित्रकाम, रंगकाम केलेल्या बशा, शिल्पे, अगदी चिमुकल्या सुरई पासून ते पुरूषभर मोठे रंगीत रांजण .... आश्चर्य म्हणजे इथे ४०-५० हजार किंमत असलेले ते भले मोठे शोभिवंत रांजण तिथे दहा हजाराहुनही कमी किंमतीर्त मिळतात. पण आणणार कसे (मी सामानात आणि रांजण माझ्या आसनात?) आणि ठेवणार कुठे? त्यासाठी अलिशान, प्रशस्त घर हवे:). इथल्या एका विशिष्ठ रस्त्यावर जो माझ्या हॉटेलच्या बऱ्यापैकी जवळ आहे, तिथे अशा वस्तु बनविणाऱ्या कारागिरांची दुकाने ओळीने आहेत. 'नि हाव' करीत दुकानात शिरायचे, एखद्या आवडलेल्या वस्तुला कौतुकाने उचलुन न्याहाळत 'हन हाओ!' असे म्हणायचे. मग भाषेचा अडसर दूर होउन शब्दांच्या पलिकडील गप्पा होतात. त्या कारागिरांना वस्तु रंगवताना व मागच्या भागात असलेल्या लहानशा वीज भट्टीत वस्तु भाजुन रंग खुलुन आलेल्या पाहणे ही मला एक पर्वणी असते. चीनीमातीच्या सामाना खेरीजइथला कुंग़्फू छा सुप्रसिद्ध आहे. इथले लोक परंपरेचे मोठे अभिमानी, त्यांची बोलीभाषा जुने लोक अजुन वापरतात आणि त्यात प्रत्येक शब्दाचे आठ उचार आहेत, ही भाषा चीनी लोकांना सुद्धा जड वाटते :)

एव्हाना चहाचे बरेच प्रकार घरी आले आहेत, एकदा यायचे मनावर घ्या. मस्तपैकी बैठक जमवु आणि छा कट्टा रंगवु.