वा. वा. प्रमोदराव, छान गझल.

होतो चकोर जीव, बोलताच तू
 झरते तुझ्या स्वरास्वरात चांदणे

मी पाहिले तुला, न व्यर्थ भास हा
आले भरात, भर उन्हात चांदणे

 नाहीत अक्षता, नकोत मंत्र ही
सजल्यात तारका,वरात चांदणे

 बघताच तू हसून, रात्र झगमगे
उजळे तुझ्याच चांदण्यात चांदणे

हे शेर फारच आवडले. शुभेच्छा.