मृण्मयीताई,
ही वाचायला उशीर झाला म्हणून हा उशिरा प्रतिसाद.
कविता अतिशय सुरेख जमली आहे. वा वा! अगदी शब्दच नाहीत बोलायला.
त्यातही
'हरेक जन्मी एकदाच का होते अपुली भेट सख्या ?
याही जन्मी आसुसले मी, ये मृत्यो, स्वीकार मला ' हे तर फारच आवडले.
--अदिती