कितीदा दिली मी स्वतःला सजा
कितीदा तुझे नाव केले वजा...

न काहीच मी हातचे राखले
तुझ्या थांबल्या ना नव्या बेरजा

अशा रोमरोमात भिनल्यात त्या
स्मृतींची कशी, सांग, घेऊ रजा ?

उरी दोन उपहार कवटाळते
तुझी आठवण अन् घरे काळजा...

हे शेर विशेष आवडले!!!

सुंदर  गझल! सौदामिनी वृत्ताची मजा काही औरच!!!

पुढील लेखनास शुभेच्छा!