हे क्षणोक्षणी दुरावत जाणारं क्षितिज
तुझ्या हातांवरील रेषांसारखं
हे नागमोडी आयुष्य

तुला ऐकू येत असतील मध्यरात्री वितळणाऱ्या दुःखाचे आदिम सूर,
झाडांच्या उदास सावल्यांसारख्या
संदिग्ध दिवसांच्या आठवणी