रस्ते वाहून गेलेत , यंदाच्या पावसात
पार उघडून उचकून गेलीए जमीन ,
माझ्या आत्मकथेतील अक्षरांसकट.

आता आताशा,
मी ऐकत बसतो
घरे उन्मळून पडण्याच्या कथा
सुकत चाललेल्या परंपरेच्या रोपट्यांकडून..

सुंदर...!

कविता आवडली.