ग्रंथालीच्या हिंगलसपूरकरांनी म्हटल्याप्रमाणे प्रकाशकांना अमेरिकेत पुस्तके घेऊन येण्याबाबतच्या खर्चाचा मुद्दा पटण्यासारखा आहेच, यात वाद नाही; मात्र अमेरिकेतील किती लोकांना पुस्तकांमध्ये रस आहे, हा त्यांचा प्रश्न तितकासा काळजी करण्यासारखा नाही.जे प्रकाशक अमेरिकेत येऊन पुस्तके आणणे व विकणे म्यानेज करतील, त्यांच्यासाठी येथील अनिवासी मराठी जनांकडून मिळणारा प्रतिसाद निश्चितच उत्साहवर्धक असेल‌, हे अनुभवावरून सांगू शकतो. केवळ संदीप खरेंची स्वाक्षरी आहे म्हणून आंतरजालावरून फुकटात गाणी उतरवणारेसुद्धा त्यांच्या सीडीज् डॉलरभावात विकत घेतात, हेच पुरेसे बोलके ठरावे. पुस्तकांचेही फारसे वेगळे नाही.मॅजेस्टिक, ग्रंथाली इ. नावाजलेल्या प्रकाशनांची आणि त्यांनी समोर आणलेल्या नामांकित तसेच नवख्या साहित्यिकांची पुस्तके वाचन आणि/किंवा संग्रह यांपैकी एका किंवा दोन्ही हेतूंनी विकत घेणारे प्रतिसादी येथे भेटणार, हे नक्की.

मॅजेस्टिकच्या अशोक कोठावळ्यांनी म्हटल्याप्रमाणे वेगळेपणा आणणे हे संमेलनाचे उद्दिष्ट नाही.आणि कोणत्या उद्दिष्टाने हे संमेलन अमेरिकेत भरवण्याचा घाट घातला जात आहे, हाच माझ्या मते कळीचा मुद्दा आहे‌. शासकीय अनुदान आणि बे एरिया महाराष्ट्र मंडळाच्या खर्चात निवडकांना घडणारी अमेरिकावारी, हा मुद्दा नजरेआड करता यायचा नाही. मराठीचे संवर्धन इ. मुद्दे निमित्तमात्र वाटतात, हे ठळकपणे दिसूनच येते आहे. याबाबतीत माझ्या सर्वात वरच्या प्रतिसादातील पहिले उत्तर पुरेसे स्पष्ट आहे, असे वाटते.