प्रियालीच्या प्रतिसादात तथ्य आहे यात शंकाच नाही. पण या सर्व सहभागात काही व्यक्तींची आपल्या मुलांना त्यांचे वांशिकमूळ, सांस्कृतिक वारसा याची ओळख व जपणूक करता यावी अशी धारणा असते. आणि तीच मंडळी स्वतःचा वेळ, कष्ट व पैसा  नियमितपणे एखाद्या मराठी/ भारतीय अशाप्रकारच्या सार्वजनिक कारणाकरता देतात.  मी जवळजवळ वेगवेगळ्या पाच मराठीमंडळांना अतिशय जवळून बघितले आहे. अशी धारणा नसली की मग  मंडळाचे न्युज लेटर टाइप करायचे, जेवणाची व्यवस्था करायची अशा सर्वांसाठी मदत करणाऱ्यांची मारामार असते.  असो. तो वेगळा आणि स्वतंत्र विषय आहे.

अनिवासी मंडळी आता पुस्तके, चित्रपट , नाटके याची टारगेट ऑडियन्स होत आहेत.  अर्थात याचा दुहेरी फायदा आहे असे माझे मत आहे, कारण त्यामुळे या सर्व गोष्टी भारतवारी न करणाऱ्याकरता अमेरिकेत उपलब्ध होणे सहज शक्य झाले आहे.

साधापणे मी जे बघितले आहे ते असे की मराठी मंडळे अमेरिकेतला मराठी माणूस मराठी पुस्तकांवर पैसे खर्च करण्यापेक्षा ती फुकटात अथवा कमीत कमी खर्चात कशी वाचता येईल ते बघतो. कित्येक जण वाचायला वेळ नाही अशी तक्रार करतात. (ती काही प्रमाणात रास्त असावी. )अशांना वेगळ्या स्वरूपात पुस्तके कशी देता येतील ते बघायला हवे. (ऑडिओ बुक)

पण वाचनाचे वेड असणारी काही मंडळी मराठी पुस्तकेही विकत घेतात. पण यांचे प्रमाण एकूण मराठी संख्येच्या तसे कमी प्रमाणात  आहे. त्यामाने नाटके, चित्रपट यांना जास्त प्रतिसाद मिळतो. याचबरोबर मला कित्येक गाजलेली पण आता महाराष्ट्रात  आऊट ऑफ प्रिंट असणारी काही पुस्तके, काही काव्यसंग्रह इत्यादी इथे मराठीप्रेमींकडे मिळाली आहेत. ही देवाणघेवाण करतांना मराठीविषयी प्रेम, जागरूकता आणि तळमळ मला दिसली आहे. आणि म्हणूनच महाराष्ट्रातले संमेलन इथे आणण्यापेक्षा अमेरिकेत वेगळे संमेलन भरवण्याचा प्रयत्न करून पाहावा...यात अनिवासी लोकांची हौस, महाराष्ट्रातील साहित्यिकांना भारतवारीची संधी मिळेल आणि महाराष्ट्रासामान्य माणूस यात भरडला जाणार नाही.