तर हा जेव्हा ह्या हलक्यांना मराठीतून किंवा हिंदीतून त्यांच्याच भाषेत प्रत्युत्तर द्यायचा तेव्हा त्या लोकांचे पडलेले चेहरे फार देखणे वाटायचे.

माझी पेऽट्रा नावाची एक जर्मन मैत्रीण (गोरी, सुंदर, आकर्षक, उंच, वगैरे वगैरे...) मराठी नाट्यशास्त्राचा अभ्यास करायला भारतात आली होती. आल्यावर तीनेक महिन्यांतच तिने बऱ्यापैकी मराठी बोलणे शिकून घेतले. एकदा तिला घेऊन मी खानावळीत गेलो असताना माझ्या अनुपस्थितीत (खानावळ म्हटल्यावर जागा मिळवायला इकडेतिकडे फिरणे आलेच) तिथल्या काही टवाळक्यांनी तिच्या देहयष्टीबाबत शेलक्या शब्दांत टिप्पणी केली तेव्हा तिनेदेखील झक्कास मराठीत (थोड्याशा युरोपियन उच्चारात) त्यांना प्रत्युत्तर देऊन आख्ख्या खानावळीसमोर निरुत्तर केले.

असेच विद्यापीठातले अनेक गोऱ्या कातडीचे अभारतीय लोक कामापुरती मराठी-हिंदी जाणतात हे ध्यानात ठेवून बोलणे बरे!