लेख आवडला. दादा कोंडकेंचे सुरुवातीचे काही चित्रपट उत्तम होते. त्यांचे विनोद अश्लीलतेकडून बीभत्सतेकडे वळाल्यावर ( शरद तळवळकरांना बोटाने चाटण चाटवण्याचा विनोद(? )) मात्र त्यांचे चित्रपट बघणे सोडून दिले. दादा कोंडकेंचे वेगवेगळे पैलू बऱ्याच मराठी पुस्तकांच्या वाचनातून कळाले होते. (रामनगरी, के. ई. एम. वॉर्ड क्र. ५ वगैरे)
दादांची काही बाबतीत राजकपूरशी तुलना करावीशी वाटते. 'ट्रॅम्प' च्या प्रतिमेत आपखुषीने स्वतःला कैद करून घेणे, लोकांना पाहिजे तो मसाला पुरवणे आणि कलाकारांकडून उत्तम ते सगळे काढून घेणे. राज कपूर अर्थात लोकांनी त्याचे उत्तम चित्रपट नाकारल्यानंतर प्रेक्षकांचा अनुनय करू लागला, दादांनी बाकी 'सोंगाड्या' पासूनच जाणीवपूर्वक असे करायचे असे ठरवले होते, असे वाटते.