मास्तुरे.... तुमी तर येकदम सुसाटच सुटलाय की राव! लई झ्याक... भारीच आवडलं.अप्रतिम काव्याचं दर्जेदार विडंबन वाचून मी तुमच्या प्रतिभेपुढे (पुन्हा एकदा) नतमस्तक झाले आहे. इट सीम्स यू आर ऑन फायर! लगे रहो....आपली विनम्र शिष्याअदिती