ढग, &nbsp;धारा, &nbsp;थेंबांची&nbsp;नक्षी, &nbsp;मोराचे&nbsp;नाचणे, &nbsp;इंद्रधनुष्य, &nbsp;या&nbsp;साऱ्या&nbsp;घटना&nbsp;जनात, &nbsp;मनाबाहेर&nbsp;घडत&nbsp;आहेत.. नि&nbsp;या&nbsp;साऱ्या<br />घटनांना&nbsp;मनात&nbsp;&nbsp;प्रतिसाद&nbsp;आहे.. जसा, &nbsp;पाऊस&nbsp;मनात, &nbsp;रांगोळी&nbsp;मनात.. जरी&nbsp;नाव&nbsp;नाही&nbsp;घेतले, &nbsp;तरी&nbsp;हे&nbsp;घडण्याचा&nbsp;काळ<br />श्रावणच&nbsp;आहे.. आणि, श्रावण&nbsp;नि&nbsp;प्राजक्ताचा&nbsp;अतूट&nbsp;असा&nbsp;संबंध&nbsp;आहे. &nbsp;श्रावणात&nbsp;प्राजक्ताचे&nbsp;सडे&nbsp;पडतात.. तसाच&nbsp;शब्दांचा<br />सडा&nbsp;मनातही&nbsp;आहे.. पण, &nbsp;आता&nbsp;प्रतिसाद&nbsp;वेगळा&nbsp;आहे.. मी&nbsp;एकटी&nbsp;आहे, &nbsp;म्हणून, अळीमिळी&nbsp;गुपचिळी&nbsp;आहे.. एवढंच!