विंदा करंदीकरांनी कवितेत हा प्रकार खूप वापरलाय. मला तो खूप जवळचा वाटतो. शिवाय मराठी भाषेचं वैशिष्ट्य आहे असा उच्चार तो कवितेत लोभस सुद्धा वाटतो.
कधी कधी आशयाच्या प्रामाणिक अभिव्यक्तीला जर छंदामुळे आडकाठी येणार असेल तर कट्टर छांदिष्टांनी आशयाशी तडजोड करावी असं म्हटलं असलं तरी आशयासाठी छंदाशी खेळ करावा असं मला तरी वाटतं.