'प्रेमात पडणं' हि परमेश्वराची ईच्छा असते. प्रेमात पडल्यावर प्रेम आरसा बनून माणसाला आपल्या मनाचे प्रतिबिंब दाखवते. वर सांगितलेल्या कथेत लिंकनना 'दुःखाला, कष्टाला सामोरे जायचे' बळ 'प्रेमात' पडण्यापूर्वी मिळाले होते. या उलट मेरी टॉडला त्यापूर्वी 'सुखाला सामोरे जायची' धाडसी सहजता प्राप्त झाली होती. दोघही परस्पर भिन्न स्वभावाची. लिंकन राष्ट्राध्यक्ष होणं ह्यात नियतीचाच वाटा होता. कारण, प्रेमात पडल्यावर सुयोग्य स्त्रीनं पुढाकार घेवून 'प्रेम प्रस्ताव' समोर ठेवणं हा पुरषासाठी नियतीचा बहुमान असतो. यशाचं गणित ईथंच दडलेलं असावं. व म्हणूनच प्रेमात पडल्यावर स्त्रीयांच्या मागे लागू नये, ती आपणहून येईपर्यंत वाट पाहत बसणं,  असं माझं मत आहे. हो! पण प्रेमात पडल्यावर अशी मतं हि बदलतात, हि गोष्ट वेगळी.