"<strong>तो दंश प्रिय होता<br />मी टाळले उतारे!<br /><br />ते स्पर्श, चांदण्याच्या<br />वर्खातले निखारे!<br /><br /></strong><strong>दोघातले गुन्हे, अन्<br />दोषी ऋतू बिचारे!</strong>"&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp; ... व्वा ! कमाल केलीत, किमान शब्दांत. <br />