तुमचा लेख बाकी नेहमीप्रमाणेच झकास आहे.

हा लेख वाचून मला आठवले.

एकदा आमच्या होस्टेलमध्ये  संध्याकाळच्या खाण्यासाठी एक पदार्थ केला होता. साबुदाणे घालून केलेला काहीतरी पिवळसर रंगाचा पदार्थ होता. आचारी आणि मेस सेक्रेटरी दोघेही नसल्याने काय आहे ते कुणालाच माहीत नव्हते.

काहींनी तो मीठ घालून, काहींनी तिखट/मिरपूड घालून, काहींनी साखर घालून तर काहींनी तो पावाबरोबर खाल्ला (चहात किंवा कॉफीत कालवून खायचेच काय ते बाकी होते)...  विध्यार्थ्यांच्या कल्पकतेचे वारू असे चौखूर उधळले होते.

रात्रीच्या जेवणाच्या वेळी कळले की तो पदार्थ म्हणजे 'साबुदाण्याची खिचडी' (करण्याचा प्रयत्न) होता!