काळजाला ती घरे पाडून गेली
वर तिचा संसारही थाटेल आता

छान कल्पना...

पेच माझी 'मी’ पणाशी लागलेली
कोण कोणाला बघू काटेल आता!

वा...!

सुप्त ओलावा नद्यांचा लुप्त झाला
सागराला कोरडे वाटेल आता

वा... वा...!

मी असा ठिपक्यात आहे विखुरलेला
कोण रांगोळीस रेखाटेल आता?

सु  रे  ख!