"भरून सागर त्यांचे सरिता तहानलेली<br />तृषा मिटे रसिकांची, कविता तहानलेली<br /><br />न शांभवी ही, विरही डोळ्यांमधील अश्रू<br />कळे न सुरई कोणाकरिता तहानलेली"&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp; ... व्वा,&nbsp;खास ! <br />