अनुप्रास

देवी दयावती दवडिसी दासची दुःख दुर्दशा दूर!

पापा ते पळवितसे तुझ्या कृपेचा पय:पूर!!

श्लेष

ती शीतलोपचारी जागी झाली, हळूच मग बोले,

औषध न लगे मजला , परिसुनी माता बरे म्हणोनी डोले!

(दमयंती मातेस सांगते आहे, मला 'नल' हेच औषध आहे, दुसरे औषध नको!) 

यमक

केले पात्र सुवर्णाचे किं विरुपशी खापरी /

लाविता तेथ संहारी, तम दीप शिखापरी

(पात्र सोन्याचे असो की खापराची पणती असो दिव्याची ज्योत (दीपशिखा) अंधार (तम) नाहिसे करण्याचे काम चालूच ठेवते.) 

येथे 'प शि खा प री' ही यमक अक्षरे आहेत.