समलैगिंकता ही एक विकृतीच आहे. ह्या मंडळींचा मला खूप किळस येतो. दादर (वा अन्य कोणत्याही) पश्चिम च्या रेल्वे मुतारीत जायलाही मी घाबरतो. तिथं कोपऱ्यात ही विकृत माणसं लघवी करीत असल्याचं सोंग करीत इकडे-तिकडे विचीत्र नजरेने पाहत असतात. पहीलं म्हणजे रेल्वेच्या मुताऱ्यांमध्ये उग्र वासाने पाच मिनीटं ही उभं राहणं शक्य होत नाही. तिथं ही मंडळी जोडीदार शोधत असतात. रेल्वेच्या डब्यात ही जनावरे नको तिथं चोरटा स्पर्श करू पाहतात. त्यांचा खूप राग येतो पण रागवता येत नाही. स्वतःच घाबरून दूर व्हावं लागतं.

माझ्या मते ह्या मंडळींवर शाररीक, मानसिक व आध्यात्मिक उपचार केले जायला हवेत.