कथा. खरेंच स्वामीची आठवण येणारच. पण आपली स्वतंत्र आणि अभिजात शैली आहे. ही कथा तशी दुर्बोधच. पांचसहा वेळां वाचून मनन केल्याशिवाय उलगडत जाणार नाहीं.

धन्यवाद.

सुधीर कांदळकर