अतिशय सुंदर कविता..

जपलेत घाव इतके - जणू मूल्यवान रत्ने
या अक्षता म्हणू की फुटकी बिलोर स्वप्ने?
होते कधी तुला मी सर्वस्व वाहिलेले... ... खूपच छान!