दिव्य तेजाचाच होई भास....नेणिवेला भेटता जाणीव!
दुःख हे माझे न बांधेसूद...वेदना माझी नसे रेखीव!
शब्दहो, थांबू नका इतक्यात....आशयाची दूर आहे शीव! .... हे फारच आवडले, प्रदीपजी !