नुक्ते नुसते 'च़, छ़, झ़, ऱ, ऴ'लाच लागत नाहीत तर इतर अक्षरांना लागू शकतात. उदाहरणार्थ, फ़ार्सीत 'अ'साठी अलीफ़्‌ आणि ऐन्‌ ही दोन मुळाक्षरे आहेत. त्या दोन 'अं'चे उच्चारही भिन्‍न आहेत. त्यामुळे ऐन्‌ असलेले शब्द लिहिताना नुक्तावाल्या 'अ़'ची गरज़ भासते. ऐन्‌ असलेले शब्द: अ़क़्ल्‌, अ़ज़ब्‌, आदिलशाह, आशिक, इ़त्र, इ़नायत, ई़सवी वगैरे.
फ़ार्सीतल्या पाच 'ज़ं'पैकी जीम आणि ज़े ही अक्षरे मराठीत 'ज' आणि 'ज़' अशी लिहिता येतात. पण बाकीची जाल्‌, जोंय आणि ज्वाद्‌ लिहिण्यासाठी मराठीत खुणा नाहीत. मग फ़ार्सीतले दोन त(ते आणि तोय्‌), व तीन स(से, सीन्‌ आणि स्वाद्‌)यांच्याकरिता वेगळ्या खुणा कुठून असणार?
जर्मन लिपीतल्या डिश्‌, निश्ट्‌ मधले 'श' आणि डाख़,लोख़ मधले 'ख़' लिहिण्यासाठीही नुक्ते हवेच. इतर जागतिक भाषांमधील भिन्‍नभिन्‍न उच्चार लिहिण्यासाठी आणखीही खुणा टंकता आल्या पाहिजेत.
खास विनंती: डॉट्‌ यू वापरून मलातरी नुक्ते देता आले नाहीत. कुणाला जमले असल्यास लिहावे.
--अद्वैतुल्लाखान