या कोशात तत्कालीन रूढ फारशी/अरबी शब्दांपेक्षा संस्कृत शब्दांना प्राधान्य दिले गेले.  प्राधान्य की कैवल्य(? ), मात्रता(? ). एकमेवत्व.  त्या कोशात अरबी-फार्सी-तुर्की शब्दांना फक्त(केवळ/मात्र) संस्कृत प्रतिशब्द दिले आहेत. उदा. गरम-उष्ण, गुलाम-दास, चोपदार-दण्डधर, चाकर-सेवक इत्यादी.