मराठीत रूढ नसलेले परभाषिक शब्द मूळ उच्चाराप्रमाणे लिहावे ही आदर्श कल्पना झाली. पण प्रत्यक्षात हे शक्य होईल? परभाषेतील उच्चार लिहिण्यासाठी मराठीत अक्षर नसू शकते. तमिऴ-मलयाळम्‌मधील ळ्ह किंवा ऱ्हस्व एकार-ओकार आपण मराठीत लिहूच शकत नाही. फार्सीतले पाच ज आणि तीन स आपण कसे लिहिणार? तमिऴमध्ये न आणि ण व्यतिरिक्त आणखी एक मधल्याच उच्चाराचे व्यंजन आहे, ते आपल्याला धड उच्चारता येत नाही तर ते लिहिण्याचा विचारच नको. फार्सी-अरबी-इंग्रजीत असंख्य शब्द व्यंजनान्‍त आहेत. ते लिहिताना पाय मोडूनमोडून आपले हात मोडतील. इंग्रजीत आकारान्‍त आणि रकारान्‍त उच्चाराचे शब्द नाहीतच. आहेत ते अऽकारान्‍त. म्हणजे सारखासारखा अवग्रह वापरावा लागेल. इंग्रजीतले शब्दान्‍ती असलेले ऱ्हस्व इकार आपण मराठीच्या प्रवृत्तीप्रमाणे दीर्घच उच्चारणार, मग ते दीर्घच लिहिले तरच भागणार आहे. थोडक्यात काय, परभाषिक शब्दाच्या उच्चाराचे मराठीकरण केले तरच ते मराठी लिपीत लिहिता येतील. उच्चार मुळाबरहुकूम लिहायचे असतील, तर इन्‍टरनॅशनल फ़ोनेटिक लिपीच़ वापरायला हवी. शब्दकोशात उच्चार छापतानामात्र अस्सल उच्चार लिपीबद्ध करण्याचा आटोकाट प्रयत्‍न केला पाहिजे आणि तसा तो केला जातोच..