"आता नकोच त्या जखमा अन नस्ते झांगडगुत्ते,<br />नकोच..., पिसून-पिसून कंटाळलेले...<br />आळसावलेले हुकुमाचे पत्ते!<br />चल......<br />मिळून सोडवू....<br />तुझ्या बोलक्या कवितेतले अबोल गुंते!" &nbsp; &nbsp; &nbsp; &nbsp; &nbsp; &nbsp; &nbsp; &nbsp;&nbsp;...&nbsp;मस्त&nbsp;लिहिलंत&nbsp;!