आणि परीक्षेच्या रूपकातून केलेली तिची मांडणी दोन्ही आवडले. आजवर अनेक शून्ये मिळविली असली, तरीही त्याला खजिना संबोधणे, अशा परीक्षा देण्याला मोठे पातक समजणे (म्हणून अशी शंभर पापे झाल्यावर निकालाचे सुदर्शनचक्र! - पण परीक्षा देणे पाप का/कसे, याचे मात्र स्पष्टीकरण नाही; असो)पढतमूर्खाच्या धर्तीवर पढतशहाणा म्हणणे (तसेच हे शीर्षक) विशेष आवडले.

कविता एकंदर आवडली.