जयंतराव,

अतिशय सुंदर गझल.... संपूर्ण आवडली.

ते एकटेच फिरते, ते बांधते न घरटे
ते गुंतते न कोठे,  ते जोडते न नाते ...... अप्रतिम!

हातावरी न रेषा, त्याचे ललाट कोरे
होणार काय ह्याचे, चिंतेत ते विधाते ..... सुंदरच.

- कुमार