तो खायचा थांबला आणि बहिणीला भरवू लागला.

हे वाचून अंगावर रोमांच (हा शब्द येथे बरोबर आहे की नाही माहीत नाही) आले. आणि प्रसंग ह्या ठिकाणी थांबेल असे वाटले खरे पण त्यापुढे ....

प्लॅटफॉर्मवरच्या त्या कोवळ्या बहिण भावंडांना बोलावून त्यातला वाटा त्यांना दिला आणि डोळे मिटून, नमस्कार करून कुठला तरी श्लोक म्हणून तो शांतपणे जेऊ लागला. जेवण संपल्यावर थाळी स्वच्छ धुवून सर्व पॅक केलं आणि कोट चढवून पुन्हा युद्धभूमीवरील वीरासारखा कामाला सज्ज झाला.

हे वाचून रोमांचांची पुनरावृत्ती झाली.

अविस्मरणीय प्रसंग.