होई सारी फसगत जरी, आस वेडीच होते
आशा राही अमर, नच केंव्हाच ती हाय खाते
सारे काही जगत असते याच आशेवरी ते
तीही होई मृगजळच ते, दूरची दूर जाते.

छाया