नावाडी जगाची पर्वा नसल्यासारखा आपल्याच नादात होता. डोंगरातील एका देवळातून ऐकू येणारा अखंड घंटा गजर मात्र त्या अंधारातही आश्वासन देत होता. माझे सारे लक्ष त्या घंटानादाकडे एकवटले होते. मनातल्या मनात ईश्वराची प्रार्थना चालली होती.

नावाड्याअर श्रद्धा ठेवा म्हणजे आपली नौका बुडायची भीती नको. असे म्हणतात ते यामुळेच का?  

तुमचा लेख अतिशय आवडला. तुमचे बाकी लेखही आवडतात. शुभेच्छा