अतिशय सुंदर प्रसंग आणि बालकाच्या अंतरंगाचे दर्शन घडवणारा लेख !
यानिमित्ताने अगदी नुकतेच मला आलेले एक ईपत्र आठवले. ते काहीसे असे होते
" माझी छोटी मुलगी त्यादिवशी काही केल्या तिच्या आईने दिलेला दहीभात खायला तयार नव्हती शेवटी कंटाळून माझ्या बायकोने तिच्यापुढे हात टेकले आणि मला मदतीला बोलावले, "अस काय शहाणी आहेस ना तू सोनू, मग का खात नाहीस भात ? " मी खास ठेवणीतला सूर काढून म्हटले आश्चर्य म्हणजे त्यावर सोनू बोलली, " बाबा, मला भात आवडत नाही " " पण तू भात खायला हवा तुला मोठ्ठ व्हायचे आहे ना? "" बर मी खाते पण एका अटीवर "अट म्हटल्यावर माझ्या पोटात गोळा उठला तरीही मी उसन्या अवसानाने म्हणालो, " काय अट आहे तुझी सांग सांग " " बघा हं बाबा, मी मागीन ते देणार मला? " आता ही काय मागते अशी भीती वाटून मी म्हणालो, "उगीच काहीतरी अव्वाच्यासव्व हट्ट धरायचा नाही बरका सोनू तुझा बाबा गरीब आहे"" तस काही नाही अगदी कमी खर्च करावा लागेल तुला""मग काही हरकत नाही" त्यानंतर तिने कसाबसा भात खाल्ला. आणी मग आम्ही तिची मागणी काय आहे हे ऐकायला तयार झाले.
"ऐक बाबा, आई, मी मला आवडत नसताना भात खाल्ला ना, मग आता मला काय पाहिजे ते सांगते "
"अग सांग लवकर " आम्ही दोघेही युगलस्वरात.
" मग ऐका, आजच पार्लरमध्ये जाऊन माझे पूर्ण केस कापून माझ्या डोक्याचा तुळतुळीत गोटा करायचा. "
तिची ती अवास्तव मागणी ऐकून आम्ही चाटच पडलो आणि तिला कितीही समजावून सांगितले तरी आपले लांबसडक केस कापण्याचा हट्ट सोडायला ती काही
होईना. "बाबा मला भात आवडत नव्हता तरी तो मी खाल्ला ना मग आता तुम्ही आपला शब्द का फिरवता? "
शेवटी आम्हाला तिचा हट्ट मान्य करणे भागच पडले. मोठ्या दुःखी अंत; करणाने तिचा तुळतुळीत गोटा करून घ्यायला लागला.
त्यादिवशी सुट्टी होती सोमवारी तिला सोडायला शाळेत गेलो आणि दुःखी अंतःकरणानेच आपल्या मुलीच्या केशविहीन डोक्याकडे पाहत असतानाच एक कार शाळेच्या समोर थांबली आणि त्यामधून एक माझ्या मुलीच्याच वयाचा मुलगा उतरला आश्चर्य म्हणजे त्याच्या डोक्यावरही एकही केस नव्हता. कारमधून उतरताच त्या मुलाने माझ्या मुलीला हाक मारली, "मुन्नी, थांब मी पण येतोच आहे"
त्याच्यामागून कारमधून उतरलेली स्त्री त्याची आई असावी, मी तिला ओळखत नव्हतो तरी ती माझ्याकडे आली आणि म्हणाली, "खरोखर तुमची मुलगी फार थोर आहे, अशी मुलगी लाभायला भाग्यच लागते." मी आश्चर्याने तिच्याकडे पाहू लागताच ती म्हणाली, "माफ करा आपला अरिचय नाही पण तुमची मुलगी माझ्या मुलाच्या वर्गात आहे आता पाहिला तो माझाच मुलगा त्याला रक्ताचा कर्करोग झाला आहे आणि त्याचेवर केमोथेरपी चालू असल्याने त्याचे सगळे केस गेले आहेत. त्यामुळे त्याला मुले चिडवतात त्यामुळे गेला महिनाभर तो शाळेत गेला नाही. काल तुनची मुलगी त्याला भेटायला आली आणि त्याला म्हणाली "ती मुले तुला चिडवणार नाहीत असा मीच उपाय शोधीन, यू उद्यापासून शाळेत ये " पण ती त्यासाठी आपल्या सुंदर केसांचाही त्याग करायला तयार होईल अशी कल्पनाही मी केली नव्हती.खरच धन्य आहा तुम्ही आणि तुमच्या पत्नी असे मूल लाभायला भाग्यच लागते"
मी तर अगदी दिंग्मूढच झालो आणि अश्रू आवरतच मनाशी म्हणालो, " बेटा खरोखरच निःस्वार्थ प्रेम म्हणजे काय हे तू मला आज शिकवलस "