किती संयमाने प्रवासी युगांचा<br />जपूनी मनाचा दिवा चालतो<br />किती दाह सोसूनही तो दिव्याला<br />उराच्या करांतूनी सांभाळतो.<br /><br />उन्हावेगळे एक नातेही आहे<br />नसे वय तयाला नसे नावही.<br />घडे एकदा भेट : आयुष्य सरता,<br />म्हणावे हसत, "वाट मी पाहिली...!" &nbsp; &nbsp; &nbsp; &nbsp; &nbsp; &nbsp; &nbsp; &nbsp; &nbsp; &nbsp; &nbsp; &nbsp; &nbsp; &nbsp; &nbsp; &nbsp; &nbsp;...&nbsp;व्वा&nbsp;!