एकच तास कुठे समोर असतो    दिवसात तू आणि मी
याहीहून प्रदीर्घ काळ टिकवू       हे शल्य केव्हातरी

घडवा रोज प्रसंग जे शिकवती    श्वासास थांबायला
आवश्यक इतकेच फक्त असते     कौशल्य केव्हातरी