प्राण्यांचीही व्यक्तिचित्रे, त्यांचे स्वभावविशेष डोळ्यांसमोर साक्षात उभे राहिले.
म्हणजे आमच्या घरी दूध फस्तावून आणि आईने फेकलेले लाटणे चुकवून ते शेजारी बापटांकडे तोच प्रयोग करायला जाई.
आणि
सिंध्याचें धोतर
यांनीं झकास प्रसन्न सुरुवात केली. अखेरचें चिंतनही आवडलें.
सुधीर कांदळकर