खुंटून जावी प्रज्ञा इतुके न आळसावे
बुद्धीस चालना दे मेंदू सडेल आता

सुग्रास व्यंजनेही रुचली कधीच नाही
''कैल्या''तुला शिळेही घे आवडेल आता. ... मस्त रचना!