छान वर्णन...

हापूस पायरी मावळताना लंगडा-दशहरी प्रमाणे गावठी आंबेही बाजारात येतात. शहरात आपल्याला हे गावठी आंबे आता क्वचितच पाहायला मिळतात. माझ्या लहानपणी आई वटपौर्णिमेला पूजेला जाताना मला बरोबर घेऊन जात असे. शेजारच्या बायकाही त्यांच्या मुलांना घेऊन येत. भेटणारी प्रत्येक ओळखीची बाई आम्हा मुलांना जवळच्या परडीतले आंबे देऊ करे. बहुतेक वेळा ते गोटी आंबे असत. चंगळ होती. बाकी शेंदऱ्या, खोबऱ्या, शेपू असे आंबेही खाल्ले जायचे. कृपया या गावठी आंब्यांवरही लिहा ना काही...