धरतीला पाडून बीळं शोषून घेतलं जळ

आटून गेलं नद्या न नालं आता निस्ताच वाही गाळ॥१॥

अगदी खरं..

आवडली कविता.... आणि सुरात म्हणता सुद्धा येतंय...

डॉ.कैलास