ही कहाणी एककल्ली वाटते आहे.....  थोबाडीत खाल्ली म्हणून पल्लवीने टोकाची भुमिका घेणे मनाला पटत नाही आणि बाळ झाले तरी परागने पत्नीस न भेटता परस्पर घटस्फोटास संमती देणे हेही मनाला पटत नाही.....  त्यामुळे पुढे जे काही होईल तेही मनाला न पटणारेच व्हावे.... म्हणजे,<br /><div><br /></div><div>१)- पल्लवीने मुलाला अनाथाश्रमात सोडावे..... परागलाही त्याचे काहीच वाटू नये....<br /></div><div>२)- मूल हरवावे.... आणि ते सापडावे म्हणून कुणीच प्रयत्न करू नये.... वगैरे.. वगैरे...<br /></div><div><br /></div><div>डॉ. कैलास&nbsp;<br /></div>