बिंब-प्रतिबिंब ही कथेची कल्पना छान आहे. पण लेखनात काही त्रुटी राहून गेल्या आहेत असं वाटतं. पहिल्या परिच्छेदातल्या वर्णनावरून 'ती'ची छोटी, जिचं नाव सायली आहे ती घरातून अंगणात धावत येण्याच्या वयाची आहे असं दिसतं. पुढे ती तपासायच्या टेबलावर 'शू' करते. आजारी असल्यामुळे असं होणं साहजिक आहे असं म्हणता येईल. पण शेवटच्या परिच्छेदात सायली डॉक्टर शुभदाची साडी ओली करते असं वर्णन आहे. त्यावेळी ती आजारी होती असं कथेतून जाणवत नाही. घरातून अंगणात धावत जाऊ शकणारी मुलगी आजारी नसताना मांडीवर घेणाऱ्या बाईची साडी ओली करील हे काहीसं न पटणारं आहे.

दुसरं असं की सुरवातीचं प्रथमपुरुषी निवेदन भूतकाळात शिरल्यावर तृतीयपुरुषी होतं. हा बदल कोणत्याही जोडणाऱ्या शब्दांशिवाय केल्यामुळे आकस्मिक वाटतो. उदा. "त्यावेळेस मी .......... शुभदा प्रधान होते! " यानंतर "शुभदा प्रधान, जिला" हे शब्द पुढच्या वाक्याच्या सुरवातीला घातले असते तर बरं झालं असतं. असाच आकस्मिकपणा कथेच्या शेवटच्या भागात तृतीयपुरुषी निवेदनातून प्रथमपुरुषी निवेदनात येताना जाणवतो. थोडी काळजी घेतल्यास या त्रुटी टाळता येतील.

चूकभूल द्यावी घ्यावी.